In onderwijsland komen nog steeds veel mythes voor over hoe leren werkt en de ene mythe is wat hardnekkiger dan de andere.
We zien de laatste jaren een enorme toename in 'evidence-based' onderwijs. Een mooie ontwikkeling vind ik! Steeds meer zoeken we naar wetenschappelijk, specifieker: neuropsychologisch, bewijs waarmee we kunnen achterhalen 'wat nu wel en niet werkt' in het onderwijs. Toch brengt deze mooie ontwikkeling een valkuil met zich mee. Complexe onderzoeken, ideeën, uitkomsten etc. worden vaak versimpeld vertaald, wat gepaard gaat met fouten, nuanceverlies en het uitblijven van een kritische blik.
Een gevolg? Mythes die de wereld in sluipen en waar we soms moeilijk vanaf komen. Drie voorbeelden van deze mythes en in het kort waarom dit mythes zijn!
1) Als je makkelijk leert, onthoud je informatie beter!
Op basis van onderzoek weten we inmiddels dat het brein vooral actief moet zijn om blijvend nieuwe hersenverbindingen aan te maken in het langetermijngeheugen, i.e. om te leren. Dit moet moeite kosten! Hoe harder jouw brein moet werken, hoe groter de kans dat je deze verbindingen aanmaakt. Dit voelt contra-intuïtief, want ondanks dat ons brein van nature erg nieuwsgierig en leergierig is, zoekt het ook de makkelijke weg als het gaat om leren. Wij leunen vaak op studeerstrategieën die onze intuïtie volgen, maar helaas moeten we in dit geval deze intuïtie negeren, willen we tot betere leerprestaties komen. Leren moet moeite kosten!
2) We moeten zo min mogelijk vergeten als we leren!
Het tegenovergestelde is waar: vergeten is juist een belangrijk onderdeel van het leerproces. Het biedt ons de kans om neuronennetwerken aan te sterken en uit te breiden en het geeft ons brein ook ruimte om irrelevante informatie links te laten liggen en relevantie informatie makkelijk aan te spreken. Als een herinnering wat verder wegzakt, kost het ons brein meer moeite om deze informatie weer op te halen. Zoals we net hebben gezien, zorgt juist het feit dat het moeite kost ervoor dat we de informatie beter opslaan voor een volgende keer. Lang zagen wij vergeten als een kwaal, maar het is steeds duidelijker geworden dat vergeten juist een belangrijke schakel is in het leerproces.
3) Voor het leerproces is het beter om feedback te geven vóórdat er fouten worden gemaakt!
Als leraar is het cruciaal om instructies te geven en te modelleren voordat leerlingen zelf aan de slag gaan met de lesstof. Hersenverbindingen moeten namelijk eerst worden aangemaakt, voordat leerlingen ze op eigen houtje kunnen versterken en verankeren. Echter, fouten maken hoort hierbij! Feedback geven ná het leerproces zorgt ervoor dat leerlingen metacognitieve capaciteiten ontwikkelen en hun eigen leerproces beter kunnen inschatten en monitoren.
Leunen op neuropsychologische ontwikkelingen om het onderwijs te verbeteren is mijns inziens een prima vooruitgang, met de kanttekening dat kritisch blijven kijken een belangrijke voorwaarde is!
Reactie plaatsen
Reacties