Je hebt waarschijnlijk al een aantal keren terug zien komen in mijn blogs dat wij (en dus ook jouw leerlingen) een beperkte capaciteit hebben qua werkgeheugen. Wordt het werkgeheugen overbelast, dan stagneert het leerproces sterk.
Psycholoog Frederick Reif opperde hierbij de cognitieve belastingstheorie. Hij stelt dat de cognitieve belasting gelijk staat aan de taakeisen gedeeld door de beschikbare bronnen.
Dat klinkt misschien wat vaag, maar ik zal het toelichten!
De cognitieve belasting stijgt als de taakeisen hoog zijn (bijv. een moeilijke/uitgebreide taak) of als de leerling over weinig hulpbronnen beschikt (zoals voorkennis). Bij een combinatie van de twee, is de cognitieve belasting nóg hoger en dus de leerprestatie lager.
Een leerling die voor het eerst exponentiële groei moet berekenen zonder over voorkennis te beschikken, zal een hogere cognitieve belasting ervaren dan een leerling die de oppervlakte van een driehoek moet berekenen en dit al een aantal keren geoefend heeft.
De beschikbare bronnen kunnen we onderverdelen in interne en externe bronnen. Interne bronnen zijn bij een leerling zelf aanwezig, terwijl externe bronnen van buitenaf kunnen worden aangereikt; respectievelijk voorkennis en een stappenplan. Meer beschikbare bronnen kan dus de taakeisen neutraliseren en de cognitieve belasting beperken!
Daar is ‘ie weer…voorkennis. Ook dit is vaker teruggekomen in mijn blogs. Waarom? Omdat ik ervan overtuigd ben (en omdat de wetenschap dit keer op keer bevestigt) dat voorkennis een van de belangrijkste bouwstenen is tijdens het leerproces!
Hoe ben jij bezig met de cognitieve belasting van jouw leerlingen? Ik ben erg benieuwd!
Vertel het me in de comments!
Reactie plaatsen
Reacties